Oh man, Flintstones op het Sega Master System - overleg over een nostalgie -reis. Je begint als Fred, rotsen breken met je blote handen (omdat holbewoners blijkbaar geen gereedschap nodig hebben) terwijl je dinosaurussen en die rare eieren-gooiende vogels ontwijkt. De graphics zijn helder en cartoonachtig, net als de show, maar laat je niet voor de gek houden - sommige van die sprongen zijn brutaal.

Eerste niveau gaat het allemaal om het redden van kiezelstenen van een pterodactyl, wat eenvoudig klinkt totdat je je realiseert dat je op je weg bent om op je weg te gaan naar kliffen terwijl je valt met het vermijden van vallende keien. De muziek is dat klassieke Flintstones -thema op Loop, dus of je zult het geweldig vinden of na 10 minuten krankzinnig worden. Nee tussenin.

Het is een van die spellen waar je in het begin veel sterft, maar als je eenmaal de timing hebt verlaagd, is het vreemd bevredigend. Verwacht gewoon geen diep verhaal-het is pure chaos in arcade-stijl met een kant van gesteente charme.