Dino Breeder is een van die rare kleine game -juweeltjes die op de een of andere manier pixel dinosaurussen veel verslavender maakt dan het zou moeten zijn. Je begint met een paar basisdino's - ik ging altijd eerst voor de Stegosaurus - en dan draait het allemaal om ze te voeden, ze gelukkig te houden en te hopen dat ze niet willekeurig besluiten elkaar te haten wanneer je ze probeert te fokken. De sprites zijn klein maar vol persoonlijkheid, vooral als ze na een maaltijd hun kleine gelukkige animaties doen.

Er is iets vreemds bevredigend aan het ontgrendelen van een nieuwe soort nadat hij met verschillende combo's heeft geknoeid. Ik herinner me dat ik een half uur verspilde om een triceratops en een raptor te laten samenwerken, alleen om te eindigen met deze Derpy Hybrid die eruitzag alsof het niet kon beslissen of hij schattig of angstaanjagend zou zijn. De habitats zijn eenvoudig maar leuk om aan te passen, en het zien van je dino's groeien van hatchlings tot volwassen beesten wordt nooit oud. Het is absoluut janky op die klassieke game boy -manier, maar dat hoort bij de charme.

Als je ooit die old-school virtuele huisdierenspellen hebt gespeeld, maar wenste dat ze (letterlijk) meer tanden hadden, is deze de moeite waard om op te graven.