Oké, dus behendigheid op de game boy is een van die spellen die er eerst eenvoudig uitziet - alleen een aantal blocky sprites en basisbesturingselementen - maar dan verloopt het absoluut je duimen. Je manoeuvreert dit kleine cursor -ding in feite door krappe ruimtes, terwijl obstakels van alle kanten op je komen. Een keer verprutsen en je bent terug naar het begin van het niveau. Het is brutaal op de beste manier.

De muziek is pure chiptune vroege jaren 90, alle piepjes en bloops die op de een of andere manier herhaaldelijk minder frustrerend maken. En de latere niveaus? Ze worden gemeen . Zoals, "gooi je speljongen over de kamer" betekent (dat doe dat eigenlijk niet). Als je een zwak hebt voor games die je net genoeg straffen om je verslaafd te houden, is dit een solide keuze.

Geef me gewoon niet de schuld als je een uur vastzit op niveau 5.