DX Bakenou op Game Boy is een van die rare kleine actiesstrategiehybriden die op de een of andere manier gewoon werkt . Je begint met deze kleine pixel-kerel die nauwelijks over gaten kan springen, maar na een paar niveaus jongleer je met power-ups en ontwijk je vijandelijke patronen zoals een soort 8-bit ninja.

De eerste keer dat ik speelde, werd ik verwoest door de tweede fase baas omdat ik bleef proberen het bruut te hebben. Blijkt dat je eigenlijk zijn bewegingscyclus moet bekijken-er is deze halve seconde opening wanneer deze pauzeert om op te laden. Klassieke game boy "leren of die" ontwerp.

Wat ik leuk vind, is hoe de dikke sprites en eenvoudige bedieningselementen een aantal verrassend diepe mechanica verbergen. Dat "nog een try" voelt hard aan als je verliest van wat goedkope valkuil, om je later te realiseren, was het volledig vermijdbaar als je je dubbele sprong beter had getimed. De muziek heeft ook die klassieke piep-bloop-charme-catchy op een manier die alleen vroege handgames beheren.

Als je een zwak hebt voor games die je hand niet vasthouden maar geduld belonen, is dit geweldig.