Caesars Palace op Game Boy is eigenlijk een vegas-reis op zakformaat-minus de kater. Je rolt naar de casino -vloer met een stapel chips en duik recht in blackjack, slots, roulette en craps. De Pixel Art -dealers hebben deze raar intense blik, alsof ze weten dat je op het punt staat je laatste munt op een domme voorvocht te wedden.

In eerste instantie hield ik me aan slots omdat de kaartspellen intimiderend aanvoelden, maar na een paar rondes klikte Blackjack. De bedieningselementen zijn eenvoudig (D-pad en twee knoppen), maar de echte truc is jezelf aan het pacen-het is veel te gemakkelijk om je hele voorraad te blazen voordat je zelfs de tafels met high-roller raakt. De muziek is deze cheesy lus van casino jingles die op de een of andere manier nooit oud wordt.

Het is niet diep, maar voor een handheld gokfix in 1992? Solide manier om de tijd te doden tijdens een busrit.