Oké, dus Cabela's grote game -jager op GBA is eigenlijk wat er gebeurt als je een jachtsim in een kleine cartridge propt. Je begint je geweer te plukken-school-actie of semi-automatische-en dan laat het je in het midden van het bos vallen met niets anders dan je verstand en een zeer gepixeleerde hert in de verte.

Het richten is in het begin een beetje janky (dat Crosshair beweegt veel te snel), maar zodra je het onder de knie hebt, is er iets vreemds bevredigend aan het opstellen van het perfecte schot. Maar Miss, en alles bouten - je zult de volgende vijf minuten voetafdrukken volgen. Pro-tip: Crouch-Walking helpt, maar verwacht geen realisme. De beren? Ze staan daar gewoon een beetje totdat je ze neerschiet.

Het heeft die charme uit het begin van de jaren 2000 - blocky bomen, twijfelachtige dieren AI en een soundtrack die half gespannen stalkingmuziek is, Half Banjo Twang. Ik ga niet liegen, het is janky, maar op die manier blijft je spelen gewoon om te zien wat belachelijk ding er nu gebeurt. Zoals wanneer een eland plotseling drie voet voor je materialiseert. Klassiek.

Als je nostalgie hebt voor rare GBA-spin-offs, is dit een reis. Verwacht gewoon geen Red Dead -niveaus van onderdompeling.