Deze is een rare kleine game -boyboksim uit de jaren 90, met in de hoofdrol Riddick Bowe - ja, "Big Daddy" zelf. Het heeft die klassieke pixelated charme waarbij de jagers eruit zien als kleine, boze rechthoeken die jabs gooien. De bedieningselementen zijn eenvoudig - alleen knoppen voor ponsen en ontwijken - maar timing is veel meer dan je in het begin zou denken.

Wat grappig is, is hoe de AI tussen "totale pushover" en "plotseling onverslaanbaar" tussen gevechten zwaait. De ene wedstrijd die je in seconden uitslaat, de volgende keer eet je tegenpunches zoals ontbijt. De muziek is deze repetitieve chiptune -lus die je opmaakt of je na 20 minuten gek maakt.

Ik ga niet liegen, het is janky, maar er is iets bevredigend aan het landen van die perfecte uppercut. Verwacht gewoon geen diepe carrièremodus of zo-dit is pure arcade-stijl vechten. Als je van retro -sportspellen houdt, is het een leuke nieuwsgierigheid.