Bomber Boy is dat klassieke Game Boy -juweeltje, waar je maar een kleine man bent die rond Moze rent, bommen laat vallen alsof het jouw taak is - omdat het, nou ja, dat is het. De eerste paar niveaus verlichten je in en leren je hoe je explosies kunt tijd, zodat je jezelf niet per ongeluk vangt (wat ik zeker minstens twee keer heb gedaan). Maar snel genoeg ontwijk je vijanden, blader je muren op voor power-ups en het uitzoeken van de perfecte plekken om bommen te planten, zodat alles precies goed instort.

De Pixel Art heeft die ouderwetse charme, en de bedieningselementen zijn eenvoudig-alleen maar bewegen en bommen. Maar laat je niet voor de gek houden; Latere niveaus worden stiekem met vijandelijke patronen en doolhoflay -outs. En ja, het hoort bij de familie Bomberman, dus als je die hebt gespeeld, voel je je meteen thuis. Als je dat niet hebt gedaan, geen zweet - het is een eenvoudige chaos met net genoeg strategie om je aan het denken te houden.

Eerlijk gezegd is het een van die spellen waar je jezelf "nog een niveau" vertelt en plotseling een uur is verdwenen. Bomber Boy is het soort draagbare explosie-fest dat nog steeds standhoudt.