Animal Breeder on Game Boy is een van die gezellige kleine tijdverspillers waar je gewoon een soort van ... rondhang met digitale huisdieren. Je begint met het kiezen van een puppy of kitten (of iets vreemder - ik ging mijn eerste keer met een konijn), en dan gaat het erom de kleine man gevoed, gelukkig te houden en je virtuele meubels niet te vernietigen.

De sprites zijn klein maar vol persoonlijkheid - je huisdier ziet er eigenlijk opgewonden uit als je ermee speelt, en ja, oké, ik heb me misschien vreemd trots gevoeld toen de mijne eindelijk leerde op te halen. Het is niet ingewikkeld, maar het is iets bevredigend aan het zien van je pixel -buddy van een onhandig furball in een iets minder onhandige volwassene. Vergeet ze niet om ze te voeden, of je krijgt het meest trieste kleine gejammergeluid.

Als je ooit een middag aan Tamagotchi hebt verloren, is dit eigenlijk dat, maar met veel meer charme en geen risico dat je huisdier sterft in de schoolbus. Het hele ding heeft die warme, ietwat janky game boy -sfeer - perfect voor korte uitbarstingen tussen het echte leven.