Verbazingwekkende Penguin is een van die Game Boy-games die er in het begin eenvoudig uitziet-je bent gewoon een beetje pinguïn die rondgaat op ijs-maar dan zweten je plotseling over pixel-perfecte sprongen en timing je waddles precies goed. De bedieningselementen voelen glad aan op die opzettelijke manier waarop je weet dat het de ijsfysica is die met je knoeien, geen slecht ontwerp.

Eerste niveau? Eenvoudig. Op niveau drie ontwijk je afdichtingen en springt je tussen zwevende ijsbergen terwijl vissen rondschieten alsof ze je actief trollen. De muziek heeft die klassieke bouncy -game -jongen -charme, en de puzzels worden verrassend slim voor wat eruit ziet als een schattig dierenspel. Ik herinner me dat ik al jaren op één scherm vast kwam te zitten omdat ik deze verborgen tunnel achter een ijsblok bleef missen.

Als je retro-puzzel-platformers graaft, heeft deze die perfecte mix van "nog maar één keer proberen" frustratie en tevredenheid wanneer je eindelijk een lastig gedeelte nagelt. De pinguïn doet zelfs een beetje gelukkige dans als je een podium vrijmaakt, dat absoluut niet zo motiverend zou moeten zijn als het is.