Ah Harimanada op Game Boy is een van die rare kleine sportgames die op de een of andere manier bij je blijft. Op het eerste gezicht is het gewoon Sumo Wrestling - twee grote kerels die elkaar duwen - maar er is een rare charme. De pixelateerde worstelaars hebben deze overdreven, bijna goofy animaties wanneer ze opladen of uit de ring worden geslagen.

Wedstrijden zijn snel maar verrassend tactisch. Je kunt niet zomaar knoppen puree; Het timen van je schokken en zijstappen is eigenlijk belangrijk. De tegenstanders worden snel sneler, en sommigen van hen trekken bewegingen die je zwaait, vals spelen totdat je de toonbank ontdekt. Ik herinner me dat ik verwoest werd door deze ene man die op het laatste moment bleef ontwijken - ik heb me veel te lang aangevoerd om me aan te passen.

Het is niet diep volgens moderne normen, maar voor een game boy -game heeft het persoonlijkheid. De menigte juicht, de scheidsrechter doet deze kleine shuffle voor elke wedstrijd, en verliezen voelt altijd als je schuld in plaats van dat het spel oneerlijk is. Als je van retro -sporttitels houdt, is deze een paar rondes waard.