خوب ، بنابراین z kai: Chuga Kueitango 1132 یکی از آن عناوین عجیب و غریب و مبهم Game Boy است که به نوعی آن ترکیب کاملی از "من حتی بازی می کنم؟" و "چرا نمی توانم این را کنار بگذارم؟" Pixel Art این جذابیت های دانه دار و اواخر دهه 90 را داشت-مانند کسی که قهوه را روی مانگا سامورایی ریخت و آن را به یک بازی تبدیل کرد.

شما با این مقدمه رمزنگاری شروع می کنید (در اینجا بدون نگه داشتن دستی) و ناگهان در حال نبردهای مبتنی بر نوبت با این مراحل کوچک مانند پازل هستید. در ابتدا ، من از دست می دادم زیرا متوجه نمی شدم که فاصله به اندازه زمان حمله اهمیت دارد. نکته حرفه ای: فقط دکمه دکمه نیست. موسیقی همه چیز موسیقی را نیز در اختیار دارد - Kinda مانند اگر یک کابینت بازی یاد بگیرد که بازی های Shamisen را بازی کند.

این قطعاً برای همه نیست ، اما اگر شما برای بازی هایی که باعث می شود شما در صفحه بازی کنید و "صبر کنید ، صبر کنید ، چگونه این مکانیک دوباره کار می کند؟" ، این یک کپسول زمان عجیب و غریب است که ارزش ترکیدن را دارد.