World of Illusion یکی از آن بازی های پیدایش است که فقط جذابیت های دیزنی را از بین می برد-بیشتر از آنچه انتظار دارید از یک پلتفرم 16 بیتی انتظار داشته باشید. شما میکی یا دونالد را انتخاب می کنید (یا هر دو ، اگر یک دوست دارید) ، و ناگهان فرش های جادویی را از هوای نازک بیرون می کشید ، به اندازه ماوس کوچک می شوید تا از طریق کتاب خزید و کارتهای بازی حساس را گول بزنید. همه چیز مانند قدم گذاشتن به کارتون است.

جالب اینجاست که هر شخصیت چگونه متفاوت است. میکی این پرش صاف و شناور را به دست آورد ، در حالی که دونالد ... خوب ، بیایید فقط بگوییم که او بیشتر از آنچه اجرا می کند ، می چرخد. حالت تعاونی در واقع سطح را نیز تغییر می دهد-شما برگهای غول پیکر را به هم می رسانید یا مشعل های یکدیگر را در غارهای تاریک روشن می کنید. اولین باری که من آن را بازی کردم ، من از جزئیات کوچک پریشان می شدم ، مثل اینکه کلاه دونالد هنگام فرود آمدن از آن پرش می کند.

مطمئناً کوتاه است ، اما هر صفحه نمایش احساس دستکاری شده و موسیقی عجیب و غریب هیپنوتیزم است. اگر وارد آن ویبل دیزنی قدیمی شوید ، هنوز هم نگه داشته می شود.