UNO 52 در GBA اساساً کلاسیک UNO با چند پیچ و تاب اضافی است - مانند کارت های وحشی که وقتی به چند مورد آخر خود می روید ، چیزهایی را تکان می دهد. هنر پیکسل ساده اما تمیز است ، و مخالفان هوش مصنوعی در واقع دعوا مناسبی را پشت سر می گذارند (هرچند که گاهی اوقات آنها حرکات حیرت انگیز را انجام می دهند ، مانند پرش وقتی می توانستند یک قرعه کشی چهار بر روی شما بیندازند).

این یکی از آن بازی هایی است که شما با "فقط یک دور" شروع می کنید و ناگهان متوجه می شوید که یک ساعت در GBA خود فریاد زده اید زیرا CPU به نوعی همیشه کارت دقیقی برای مقابله با شما دارد. اگر می خواهید در اوایل دهه 2000 بدون حفر سخت افزار واقعی ، در مورد شبیه سازان عالی کار کنید.