باشه ، بنابراین قدرت موشک: Le Cauchemar d'Otto اساساً این است که اوایل دهه 2000 رویای تب اسکیت بورد را که نمی دانستید از دست نداده اید. شما به عنوان Otto و خدمه بازی می کنید ، و در برخی از سطوح GBA پیکسل-ART به طرز شگفت آور و مناسب و معقول و مناسب و طاقت فرسا می شوید. کنترل ها یک ثانیه طول می کشد تا کلیک کند - مانند ، چرا فشار دادن من باعث می شود که من بیشتر پرش کنم؟ - اما هنگامی که شما آن را آویزان کردید ، ترفندهای زنجیره ای با هم احساس رضایت عجیب و غریب می کنند.

این انرژی کارتونی کلاسیک ، با رنگ های روشن و رمپ های اغراق آمیز در همه جا است. برخی از سطوح بعدی وحشیانه می شوند (به شما نگاه می کنند ، بخش سنگر فاضلاب) ، اما فرود آمدن یک دسته کوچک موسیقی جاز کامل پس از پنج تلاش ، نوعی پیروزی گنگ است که شما را ادامه می دهد. همچنین ، موسیقی متن؟ پنیر دلتنگی خالص ، به بهترین وجه.

دروغ نمی گویم ، این در نقاط جنجالی است ، اما اگر با این نمایش بزرگ شده اید یا فقط با پیچ و تاب اسکیت ، سیستم عامل های مدرسه قدیمی را دوست دارید ، این یک کپسول زمانی محکم است. فقط انتظار سطح لهستانی تونی هاوک را ندارید.