Oké, So Rocket Power: Le Cauchemar D'Otto is eigenlijk die skateboardende koorts van de vroege jaren 2000 waarvan je niet wist dat je het hebt gemist. Je speelt als Otto en de bemanning, trekt Ollies af en maalt over een aantal verrassend fatsoenlijke GBA Pixel-Art-niveaus. De bedieningselementen duren een seconde om te klikken - zoals, waarom maakt het aandringen op het aandringen hoger ? - maar zodra je het onder de knie hebt, voelt het keren van trucs bij elkaar vreemd bevredigend.

Het heeft die klassieke cartoonergie, met felle kleuren en overal overdreven hellingen. Sommige van de latere niveaus worden brutaal (kijkend naar je, rioleringsgrind sectie), maar het landen van een perfecte combinatie na vijf pogingen is het soort domme overwinning dat je op de been houdt. Ook de soundtrack? Pure nostalgia kaas, op de beste manier.

Ik ga niet liegen, het is janky op plekken, maar als je opgroeide met de show of gewoon van old-school platformers houdt met een skate-twist, is dit een solide tijdcapsule. Verwacht gewoon geen Tony Hawk -niveaus van Pools.