Roadster on the Game Boy یکی از آن دسته از مسابقه دهندگان بدون سر و صدا است که احساس می کند درست است-کنترل های ایستاده ، اتومبیل های پیکسل پرشور و آهنگ هایی که بیشتر به نظر می رسد. در ابتدا ، به نظر می رسد ساده است-فقط درست نگه دارید و ترافیک را گول بزنید-اما نوبت ها محکم می شوند ، رقبا شروع می کنند و شما را به موانع تبدیل می کنند ، و ناگهان شما در دامان سه سفید می شوید.

آنچه من دوست دارم این است که چگونه اتومبیل ها در واقع وزن آنها را دارند. اگر خیلی سریع گوشه ای بگیرید ، آن جاده کوچک قرمز مانند کره مانند کره می چرخد ، در حالی که آبی بزرگ موانع را شخم می زند اما مانند آجر دسته بندی می کند. چند تصادف برای من گرفت تا متوجه شوم که انتخاب مناسب سواری بیشتر از آمار سرعت است.

این پرشکوه کلاسیک "One More Try" است - به ویژه وقتی که در یک ثانیه مقام اول را از دست می دهید. بوق های فقط ترد موسیقی ، اما به نوعی وقتی قلب و گردن را در کشش نهایی قرار می دهید ، قلب شما را مسابقه می دهد. ایده آل برای جلسات سریع ، اگرچه موفق باشید پس از تنها یک مسابقه ، آن را کنار بگذارید.