Risky Woods یکی از آن سیستم عامل های اوایل دهه 90 است که به نظر می رسد زیباتر از آن است که بازی کند. شما این شخص جنگجو با شمشیر هستید ، در حالی که مارها ، خفاش ها و این جمجمه های شناور عجیب و غریب را می پرید ، از میان جنگل ها و ویرانه ها می پرید. گرافیک ها در واقع - سبزیجات خوابیده ، اسپریت های دقیق - را نگه می دارند ، اما کنترل ها وقتی می خواهید پرش را از روی چاله های بی انتها بچرخانید ، احساس سختی می کنند.

سطح اول شما را به سمت راست می اندازد: در عرض چند ثانیه در قورباغه های غول پیکر می چرخید و تشخیص ضربه می تواند وحشیانه باشد. من مثل سه بار درگذشت قبل از این که متوجه شوید شما باید به اندازه کافی نزدیک باشید تا شمشیر به هم وصل شود. یک سیستم برق با سلاح های مختلف وجود دارد (آتش نشانی OP است) ، اما وقتی صفحه نمایش با دشمنان پر می شود ، آنها را نگه دارید. کلاسیک "نینتندو سخت" ، اما بدون لهستانی.

با این وجود ، چیزی در مورد به خاطر سپردن الگوهای دشمن و در نهایت ناخن زدن به آن پرش که از دست رفته است ، رضایت بخش است. فقط انتظار نداشته باشید که آن را در یک جلسه ضرب و شتم کنید.