مرد ، بازیابی در Game Boy یکی از آن خزنده های سیاه چال است که فقط خارش "یک سطح دیگر" را میخکوب می کند. شما در این راهرو کم نور شروع می کنید و چیزی جز خنجر زنگ زده - کلاسیک - و در عرض چند دقیقه ، در حال حاضر تله های سنبله ای را کنار می گذارید و سعی می کنید بفهمید که آیا این گلیف عجیب و غریب روی دیوار یک اشاره است یا فقط دکوراسیون است. معماها وحشیانه نیستند ، اما باعث می شوند مکث کنید و در واقع فکر می کنند ، که من از آن قدردانی می کنم.

دشمنان؟ اگر بی دقتی باشید ، آنها به سختی ضربه می زنند ، اما هنگامی که ریتم مبارزه را پایین می آورید (و شاید یک سلاح بهتر را ببندید) ، پاک کردن یک اتاق بسیار رضایت بخش است. و هنر پیکسل؟ جذابیت خالص اواخر دهه 90-آن مشعل های سوسو زدن و دیوارهای خرد شده با خیلی کم کار می کنند. فقط انتظار نگه داشتن دست را نداشته باشید. مانند سال 1998 ، یادداشت های نوشتاری را روی کاغذ نمودار خواهید کرد.

اگر برای بازی هایی که به زمان شما احترام می گذارند ، یک نقطه نرم به دست آورده اید ، اما هنوز هم نیاز به قدرت مغز دارید ، این یک گوهر پنهان است که ارزش گرد و غبار را دارد.