Pachio Kun: Castle یکی از آن سیستم عامل های عجیب و غریب Game Boy است که به نوعی با شما چسبیده است. در نگاه اول ، این فقط یک شخص شخص دیگری است که روی دشمنان می پرید و سنبله ها را گول می زند ، اما چیزی عجیب و غریب در مورد نحوه کنترل آن رضایت بخش است-Pachio دارای این کنترل میانی هوا شناور است که باعث می شود پرش های فریبنده عادلانه احساس شود ، حتی وقتی که به سختی آن را درست می کنید.

موضوع قلعه به آن یک گوتیک زیبا ، با دیوارهای آجری خرد شده و آن انیمیشن های مشعل سوسو زدن کلاسیک می دهد. برخی از اتاق ها این مسیرهای پنهان در پشت دیوارهای جعلی را دارند (من بیش از حد طولانی در هر سطحی که اولین بازی خود را در هر سطحی می گذراندم ، گذراندم). و موسیقی؟ دقیقاً نوع Chiptune ساده و حلقه ای که روزها در سر شما گیر می کند.

این سخت ترین سیستم عامل در آنجا نیست ، اما برخی از سطوح بعدی به طرز حیرت انگیزی با مکان های دشمن به معنای تعجب آور هستند. آن اتاق با لوسترهای در حال سقوط هنوز کابوس به من می دهد. اگر پلتفرم های مدرسه قدیمی را با کمی جذابیت های شوخی حفر می کنید ، این ارزش چند بازی را دارد.