Nada Astarou یکی از آن بازی های عجیب و غریب Game Boy است که به نوعی با شما می چسبد. هنر پیکسل از این سبک خشن اما دلخراش برخوردار است-مانند کسی که شخصیت بیش از حد شخصیت را در آن اسپری های کوچک فشرده می کند. در نگاه اول ، ساده به نظر می رسد ، اما پس از آن شما به سطحی رسیدید که مشکل از هیچ کجا به هم می خورد ، و ناگهان شما بر روی Game Boy خود آویزان می شوید و "یکی دیگر امتحان کنید".

هیچ ایده ای در مورد داستان نیست (اگر حتی یک مورد وجود داشته باشد) ، اما گیم پلی آن کلاسیک "حرکت به سمت چپ به راست ، پرش روی چیزها ، آن را همانطور که می روید" به نظر می رسد. برخی از الگوهای دشمن تا زمانی که آنها را به خاطر بسپارید ، احساس ناعادلانه می کنند ، که بسته به روحیه شما یا ناامید کننده یا به طرز عجیبی رضایت بخش است. موسیقی به صدای بازی پسر بچه ای دلپذیر و جذاب نیز رسیده است - بعداً آن را صدا خواهید کرد.

اگر به چیزهای مبهم یکپارچهسازی با سیستمعامل مبهم هستید ، این یک نگاه ارزش دارد. فقط انتظار یک دفترچه راهنما یا هر نوع دستی را ندارید. شما یا با آن پرشور می شوید یا این کار را نمی کنید.