بازگشت مونتزوما! در Game Boy Color یکی از آن سیستم عامل های عجیب و غریب کوچک است که به نوعی با شما می چسبد. شما به عنوان این شخص اکسپلورر بازی می کنید که از طریق ویرانه های آزتک پر از تله می پرید-خاص ، کفهای خرد شده ، تله های معمول مرگ. کنترل ها در ابتدا کمی سفت هستند ، اما هنگامی که زمان آویزان شدن زمان را گرفتید ، ناخن زدن به آن پرش ها به طرز عجیبی رضایت بخش است.

آنچه من را شگفت زده کرد این بود که چقدر شخصیت برای یک بازی GBC دارد. این موسیقی به جای این که به جای سیستم عامل های عمومی فقط مانند معابد باستانی احساس می شود ، این پرشور و پرماجرا و پرماجرا است. برخی از مراحل بعدی وحشیانه می شوند ، هرچند که آزمایش و خطای زیادی را انتخاب کنید.

اگر با کمی شوخی در سیستم عامل های یکپارچهسازی با سیستمعامل قرار دارید ، این یک زمان سرگرم کننده است. فقط وقتی سنبله ها شما را برای دهمین بار می گیرند ، پسر بازی خود را به اتاق پرتاب نکنید.