انحصار در Game Boy دقیقاً همان چیزی است که به نظر می رسد-انحصار کلاسیک ، اما به اندازه جیب. تخته پیکسل به طرز شگفت انگیزی واضح به نظر می رسد ، و انیمیشن های کوچک وقتی تاس ها را می چرخانید یا روی ملک شخصی می چرخید ، به طرز عجیبی رضایت بخش است. در ابتدا ، من فکر می کردم که مخالفان هوش مصنوعی فشرده شده اند ، اما پس از آن یکی از آنها با ربودن همه راه آهن من را ورشکسته کرد. بی ادب

این همان تنش آهسته سوختگی مانند نسخه Tabletop را دارد-آیا خیابان بالتیک را خریداری می کنید یا برای پارک مکان صرفه جویی می کنید؟ موسیقی کمی خیلی سریع حلقه می کند ، اما صادقانه ، پس از یک ساعت چرخیدن و معامله ، شما از توجه خودداری می کنید. بهترین قسمت؟ بدون پول کاغذ گمشده یا بحث در مورد قوانین خانه. فقط سرمایه داری خالص و بدون فیلتر به شکل 8 بیتی.

اگر تا به حال خواسته اید دوستی ها را خراب کنید ، این شانس شماست.