خوب ، بنابراین این یکی از آن بازی های فلش مدرسه قدیمی است که در آن ماریو و لوئیجی اساساً در فیلم اکشن پنیر خود بازی می کنند. شما آنها را از طریق این صحنه های مبارزات بیش از حد کنترل می کنید-جلوه های صفحه نمایش سبز بد ، مشت های آهسته و آهسته و احتمالاً حداقل یک انفجار در پس زمینه. این در این راه فقط در اوایل دهه 2000 بازی های فلش می تواند باشد ، اما این نیمی از جذابیت است. کنترل ها ساده هستند ، اما زمان بندی حرکت شما به درستی مهم است ، به خصوص وقتی می خواهید یک دسته کوچک موسیقی جاز مسخره را بکشید. فقط از داستان پردازی عمیق انتظار نداشته باشید - همه چیز در مورد تماشای پوچ است.

راستش ، این نوع چیزی است که شما 15 دقیقه بازی می کنید در حالی که می خندید که چقدر خود را جدی می گیرد. پیکسل هنر به طرز شگفت آور مفصل ، به خصوص برای یک بازی فلش. اگر برای آن دوره بازی های مرورگر دلتنگی کرده اید ، این یک کپسول زمان کمی عجیب است.