Maerchen Club یکی از آن سنگهای عجیب و غریب Game Boy است که هرگز ژاپن را ترک نکرد - ترکیبی از RPG داستان پری و کارت با یک سبک هنری جدی رویایی. شما شروع به انتخاب بین سه شخصیت می کنید (من ابتدا با شوالیه رفتم ، بدون پشیمانی) ، و ناگهان به این دنیای پاستیل رنگی پرتاب می شوید که در آن داستانهای کلاسیک مانند سیندرلا و سفید برفی به دعواهای مبتنی بر چرخش پیچیده می شوند.

سیستم کارت یک دقیقه طول می کشد تا بفهمد - اگر شما شخصیت های پری خاصی را با هم بازی می کنید ، به دسته های کوچک حمله می کنید ، و من قطعاً چند چرخش را هدر دادم قبل از اینکه متوجه شدم کارت های جادوگر بهتر به عنوان بازکن ها کار می کنند. این جذابیت Game Game Boy است که در آن همه چیز کمی مرموز احساس می شود مگر اینکه در Kanji ریز و درشت بکشید. اگر در RPG های یکپارچهسازی با سیستمعامل مبهم با یک پرشکوه عجیب و غریب هستید ، این یک سفر است.