مرد چمن زن در پیدایش Sega ... عجیب و غریب است ، به بهترین وجه ممکن. شما به عنوان این مرد بازی می کنید که اساساً نیمه خندق ، نیمه انسانی است ، و شما در این مناظر دیجیتالی سورئال اشک می ریزید-برخی به نظر می رسد مانند شبکه ها مستقیم از Tron ، برخی دیگر فقط دوره های مانع عجیب و غریب هستند. در ابتدا ، من فکر می کردم این یک سیم کارت چمن زنی ساده خواهد بود ، اما نه ، شما در حال لیزر لیزر هستید ، شکاف های پرش و حل پازل های عجیب و غریب را در حالی که تیغه های ماشین شما در پس زمینه فرو می روند ، حل می کنید.

کنترل ها یک ثانیه طول می کشد تا کلیک کند - شما این پرش شناور عجیب و غریب را گرفتید که احساس می کنید تا زمانی که متوجه شوید عمدی است ، مثل اینکه در سطح سطح می شوید. و موسیقی؟ مصنوعی فوق العاده دهه 90 ، همه خونریزی ها و شکوفه هایی که به نوعی متناسب با پرشکوه ترپی هستند. این سخت ترین بازی در آنجا نیست ، اما برخی از آن سطوح بعدی به طور جدی هرج و مرج می شوند ، مانند Devs فقط هر آنچه را که می توانستند فکر کنند پرتاب کردند.

اگر وارد بازی های یکپارچهسازی با سیستمعامل هستید که خود را خیلی جدی نمی گیرند ، این یک انفجار است. فقط انتظار نداشته باشید که آن حس زیادی داشته باشد.