Ishido on Game Boy یکی از آن بازی های عجیب و غریب رضایت بخش است که شما را به هم می زند حتی اگر در ابتدا فریبنده ساده به نظر برسد. شما این کاشی های زینتی را بر روی یک شبکه قرار می دهید ، با نمادها و رنگ های مطابق با هماهنگ ، درست ، درست است؟ سپس ناگهان به مدت پنج دقیقه به تخته خیره می شوید و سعی می کنید بفهمید که کجا باید قطعه بعدی را بدون پیچیدن کل تنظیمات خود رها کنید.

این بازی دارای این نمایشگاه آرام و تقریباً مراقبه است ، مانند بازی ، اما با استعداد بصری بیشتری. کاشی ها این طرح های زیبا ژاپنی را دارند و موسیقی این ملودی نرم و حلقه ای است که باعث ناپدید شدن زمان می شود. یادم است که فکر می کردم فقط یک دور سریع بازی می کنم ، و بعد از آن یک ساعت بعد هنوز کاشی های موجود در ذهنم را دوباره تنظیم می کنم.

این نوع بازی است که دست شما را نگه نمی دارد - بدون آموزش ، بدون جلوه های چشمگیر ، فقط شما و معما. و به نوعی ، این تمام چیزی است که به آن نیاز دارد. اگر یک پسر بازی در اطراف خود دراز کشیده اید ، ارزش این کار را دارد که فقط برای این کار گرد و غبار کنید.