Famista '92 یکی از آن بازی های کلاسیک بیس بال NES است که به نوعی ناخن های بازی را احساس می کند در حالی که هنوز هم چیزهای ساده را نگه می دارد. شما تیم خود را انتخاب می کنید (موفق باشید اگر ژاپنی را نمی خوانید - من فقط دکمه هایی را تا زمانی که چیزی گیر بیفتد ، پوره می زنم) ، و ناگهان در این استادیوم پیکسل روشن و پر پیچ و خم هستید که در آن هر ضربه ای از صدای رضایت بخش است. با توجه به استانداردهای مدرن ، فیلدینگ کمی شوخی است ، اما چیزی عجیب و غریب اعتیاد آور است که چقدر سریع حرکت می کند.

چیزی که من را شگفت زده کرد این بود که پس از عبور از سد زبان ، استراتژی در چه میزان از بین می رود. پارچ های مختلف در واقع احساس متمایز می کنند و Bunting به این تاکتیک عجیب و غریب قدرتمند تبدیل می شود. انیمیشن های جمعیتی به طرز خنده دار اساسی هستند - فقط ردیف های نقاط تندرست - اما به طرز عجیبی به جذابیت می افزایند. این نوع بازی است که بدون درک آن سه ساعت از دست خواهید داد.

اگر در بازی های ورزشی یکپارچهسازی با سیستمعامل هستید ، این یک گوهر پنهان از دوران NES است. فقط انتظار واقع گرایی در سطح MLB را ندارید.