دکتر فرانکن یکی از آن سنگهای عجیب و غریب Game Boy است که به شما می چسبد - بیشتر به این دلیل که قسمت های مساوی جذاب و کمی نگران کننده است. شما به عنوان خود Mad Doc بازی می کنید ، از طریق آزمایشگاه های کم نور و گورستان ها ، سعی می کنید یک هیولا را از قطعات یدکی بخورید. کنترل ها ساده هستند ، اما معماها؟ آنها دزدکی می شوند. یک دقیقه برای رسیدن به شیشه مغز ، جعبه ها را فشار می دهید ، در حالی که در حالی که در سکوهای تند و تیز تعادل می کنید ، خفاش ها را گول می زنید.

ناخن های هنری پیکسل که پرنعمت کلاسیک شبح وار ، اما ناامید کننده و موسیقی است؟ دقیقاً نوع شکوفه های خونریزی که به مغز شما می ریزند. این فقط مربوط به جمع آوری اندام نیست ، یا برخی از سطوح شما را مجبور می کنند پس از گرفتن توانایی جدید ، مانند پرتاب دست جدا شده خود به سوئیچ های تلنگر ، به عقب برگردید (بله ، این نوع بازی است).

اگر یک نقطه نرم برای سیستم عامل های عجیب و غریب با پیچ و تاب پازل دارید ، این یک انفجار است - فقط روزها مرا سرزنش نکنید.