آن بازی های قدیمی فلش را به یاد داشته باشید که فقط جذابیت عجیب و غریب و ساده ای داشتند؟ این یک کلاسیک است - Doraemon و Nobita که یک Shuttlecock را به جلو و عقب می اندازد در آنچه که مانند حیاط خلوت کسی است. شما راکت های آنها را با این تلنگر خوش تیپ اما مهربان و رضایت بخش کنترل می کنید و سعی می کنید این تجمع را ادامه دهید. فیزیک از این طریق بازی های اولیه فلش همیشه شوخی می کنند ، بنابراین گاهی اوقات پرنده در جهات کاملاً تصادفی پرواز می کند.

یک هدف از چرخ وجود دارد که شما قرار است هدف آن را داشته باشید ، اما صادقانه بگویم ، نیمی از سرگرمی فقط دیدن این است که چه مدت می توانید والی را قبل از چهره های Nobita زنده نگه دارید. موسیقی این حلقه کوچک شاد است که در ذهن شما گیر می کند ، و همه چیز این است که اوایل دهه 2000 "ما این را در یک بعد از ظهر به هم انداختیم" انرژی. گنگ است ، اما به بهترین وجه.