شماره گیری q o mawase! یکی از آن پوزز های پیدایش کوچک عجیب و غریب است که به نوعی به شما می چسبد. شما در این مراحل مانند پیچ و خم قرار می گیرید که برای باز کردن درها یا فعال کردن تله ها باید شماره گیری کنید. دسته کوچک موسیقی جاز را بهم بزنید ، و شما در حال تماشای برخی از افراد فقیر هستید که توسط یک بلوک خرد شده و یا توسط لیزرها خرد می شوند.

چیزی که من دوست دارم این است که چگونه شما را مجبور می کند در حالی که می خواهید برای وارد کردن رقم های مناسب فکر کنید ، فکر کنید. چند سطح اول شما را فریب می دهد که فکر می کنید خنک است ، سپس ناگهان در حال عرق کردن فشار بر روی دکمه ها هستید. هنر پیکسل یکپارچهسازی با سیستمعامل ، جذابیت های کلاسیک Sega را نیز دارد - رنگ های برنج ، اسپری های تند و تیز و آنهایی که وقتی یک دنباله را میخ می زنند ، جلوه های صوتی "blip" را رضایت بخش می کنند.

این قطعاً یکی از آن بازی های "فقط یک بار دیگر" است ، حتی وقتی قسم می خورید که بعد از دهمین تلاش ناکام تمام شد. اگر بازی های پازل را با یک طرف فشار مدرسه قدیمی حفر می کنید ، این یک گوهر پنهان است.