داریوش دوم در مورد پیدایش یکی از آن تیراندازهایی است که مانند یک کابینت بازی - به بهترین وجه ممکن احساس می کند . شما در این سفینه فضایی نقره ای براق شروع می کنید و از طریق مزارع سیارک بافته می شوید در حالی که این دشمنان ماهی عجیب و غریب و روباتیک از همه زاویه ها به شما می آیند. بله ، ماهی عجیب است ، اما به نوعی کار می کند.

سطح اول شما را به سمت هرج و مرج می اندازد-الگوهای گلوله در حال رمزگذاری ، گرفتن قدرتهای قدرتمند که در واقع نحوه رفتار عکس های شما را تغییر می دهد (ارتقاء لیزر به من است) ، و سپس BAM-شما به رئیس اول ضربه می زنید. و این چیزها بسیار زیاد است و نیمی از صفحه را با باله های مکانیکی خود و نقاط ضعف درخشان به دست می آورید. موسیقی همه مصنوعی و تنش است ، و اگر مراقب نباشید ، زندگی خود را سریع می سوزانید.

این سخت تر از اولین داریوش است ، اما مسیرهای انشعاب به آن مقدار پخش مجدد می دهند. آیا مسیر زیر آب را با مرجان های نئون بی نظیر یا کمربند سیارکی که در آن همه چیز سعی در قتل شما دارد ، طی می کنید؟ در هر صورت ، تیرانداز خالص دهه 90 است. فقط انتظار نداشته باشید که آن را در اولین تلاش خود ضرب و شتم کنید.