Party Card یکی از آن بازی های عجیب و غریب کارت GBA است که هرگز آن را در خارج از ژاپن ساخته است - که شرم آور است ، زیرا این انرژی آشوب آور است که من در سایر کشتی های کارت ندیده ام. شما با یک عرشه اساسی شروع می کنید ، اما قلاب واقعی این است که چقدر سریع به جنون مارپیچ می شود. یک دقیقه در حال بازی یک مسابقه عادی هستید ، بعدی شما در حال ضرب و شتم کارت هایی هستید که قوانین کل جدول را وارونه می کند. مکانیک فرار شما را روی انگشتان پا نگه می دارد و شما را وادار می کند تا وقتی که حریف شما به طور ناگهانی بهترین دسته کوچک موسیقی جاز شما را گول می زند ، دوباره به استراتژی های بازی در اواسط بازی بپردازید.

این هنر کلاسیک در اوایل دهه 2000 پیکسل نیز وجود دارد-رنگ های برنج ، طراحی کارت های chunky و این انیمیشن های حمله بیش از حد که حتی یک بازی ساده را احساس می کند. اگر به بازی های مبهم ژاپنی هستید ، این یک گوهر پنهان است که ارزش حفر کردن را دارد.