تا به حال خواسته است امپراتوری روم را اداره کند اما بدون اینکه کل "در مجلس سنا چاقو زده شود"؟ Caesar no Yabou II در مورد پیدایش به شما امکان می دهد فقط این کار را انجام دهید - خونریزی را ببندید (بیشتر). شما با یک شهر واحد و یک رویا شروع می کنید ، مالیات های دست و پنجه نرم ، کمبود مواد غذایی و گاه به گاه گروه ترکان بربر را به دروازه های خود می کوبید.

بار اول که بازی کردم ، به طور تصادفی با 10 دقیقه با ساخت معابد ، روم را ورشکسته کردم. به نظر می رسد ، تغذیه مردم کمی از مجسمه های مرمر مهمتر است. این استراتژی عمیق است - شما در حالی که سعی می کنید از جناح های رقیب خارج نشوید ، حرکات سربازان ، معاملات تجاری و بلایای تصادفی را متعادل می کنید. و بله ، گرافیک ها مدرسه قدیمی هستند ، اما چیزی در مورد تماشای راهپیمایی لژیون های کوچک پیکسل شما در نقشه وجود دارد.

اگر در حال استراتژی آهسته سوختگی هستید که در آن هر تصمیمی در واقع مهم است ، این شخص جذابیت کلاسیک Koei را بدست آورده است. فقط شاید به Brutus با قهوه خود اعتماد نکنید ، چه رسد به امپراتوری خود.