تنیس All-Star 2000 در Game Boy Color یکی از آن بازی های ورزشی مدرسه قدیمی است که با وجود صفحه نمایش کوچک ، به نوعی احساس تنیس را میخکوب می کند. شما تعداد انگشت شماری از بازیکنان را انتخاب می کنید (بدون جوانب مثبت ، فقط "Aces" عمومی با آمار مختلف) و مستقیماً به مسابقات می روند - در مقابل یا دو برابر ، در برابر هوش مصنوعی یا یک دوست با کابل پیوند.

کنترل ها ساده هستند - برای Topspin ، B برای برش - اما زمان بندی بیش از آنچه فکر می کنید اهمیت دارد. در ابتدا ، من Whiffing را به دلیل فشار دادن دکمه ها خیلی زود نگه می داشتم ، اما وقتی ریتم را پایین بیاورید ، می توانید عکس های خوبی را به خوبی قرار دهید. هوش مصنوعی با خنده آسان شروع می شود ، اما با مسابقات سوم ، آنها همه چیز را برمی گردانند مگر اینکه عکس های خود را مخلوط کنید.

این چشمک زن نیست ، اما چیزی رضایت بخش در مورد اینکه چه احساسی از مسابقات احساس می کند وجود دارد. وقتی جمعیت چهار پیکسل بلند است ، فقط انتظار رئالیسم سطح ویمبلدون را ندارید.