Adam, Yoshi'nin SNES'deki nihai adası saf nostalji yakıtı. Bu klasik çırpınma atlamasıyla başlıyorsunuz-bilirsiniz, Yoshi'nin bu tuhaf havada kalemini yaptığı-ve aniden tekrar 1995 gibi utangaç adamlara yumurta fırlatıyorsunuz. Seviyeler, sadece atlamalarınızı doğru zamanlayarak ulaşabileceğiniz gizli bulutlar veya en az beklediğinizde ortaya çıkan sinir bozucu Piranha bitkileri gibi küçük sırlarla doludur.

Sevdiğim şey, oyunun nasıl elini tutmadığıdır. Bir seviyenin yarısında olacaksınız, bir sürü meyveyi kaçırdığınızı fark edeceksiniz ve sonunda hepsini aldığınızda tatmin edici * ding * duymak için geri adım atacaksınız. Ve müzik? Hala cehennem gibi akılda kalıcı. Saatler sonra ezgileri mırıldanarak kendinizi yakalayacağınız oyunlardan biri.

Platformcularla büyüdüyseniz, bu beyinsiz. % 100 çiçek bahçesine çalışırken çok uzun süre harcadığınızda beni suçlama.