Snes'teki Wolfchild, bir şekilde sizinle yapışan garip, biraz platformculardan biri. Bir kurt adam haline gelebilen bu çocuk olarak oynuyorsunuz - kulağa harika geliyor, ama ilk dönüşümde, hemen bir platforma takıldım çünkü hitbox tamamen sakattı. Klasik 90'ların cazibesi.

Piksel sanatı şaşırtıcı derecede iyi duruyor, özellikle de düşmanları yırtırken kurt animasyonları. Bazı seviyeler, sizinle uğraşmak için özel olarak tasarlandıklarını düşünüyor (konveyör bantları ile bu fabrika aşaması hala bana kabuslar veriyor), ancak sonunda bu atlamalardaki zamanlamayı çivilemekten tatmin edici bir şey var.

Dürüst olmak gerekirse, insan formu sıkı alanlardan sıkmak dışında biraz işe yaramaz hissediyor, ancak kurt moduna geçip robotlar ve mutantlardan geçmeye başladığınızda? İşte o zaman oyun gerçekten parlıyor. Sadece derin bir hikaye beklemeyin - çoğunlukla titreşimler ve giderek daha saçma ortamlarda nasıl ölmeyeceğinizi bulmakla ilgilidir.

Kaba kenarları ve serin bir hile ile retro oyunlara giriyorsanız, bu SNES'i tozdan almaya değer.