Snes'teki Super Double Dragon tuhaf bir şey - serideki sadece bir arcade limanı olmayan ilk kişi ve söyleyebilirsiniz. Sprite'lar daha tıknaz, hareketler daha ağır hissediyor ve yumruklar, atışlar ve spin vuruşlarını tatmin edici olanlar arasında sürekli hokkabazlık yaptığınız savaşa bu garip ritim var.

İlk başta, arcade oyunlarına kıyasla sert hissediyor, ancak daha yavaş hıza alıştıktan sonra, her vuruşun ağırlığı hakkında garip bir şekilde tatmin edici bir şey var. Film müziği de tokatlar - kavga ettiğiniz cesur sokaklara uyan grungy bas hatları. Sadece son dövüş veya öfke sokaklarıyla aynı hızı beklemeyin.

Kesinlikle zamanının bir ürünü, ama retro beat 'em up'lara giriyorsanız, bu kendi garip cazibesi var.