GBA'ya yönelik Süper Ordu Savaşı, eski okul taktiksel hissini çivileyen oyunlardan biridir-ızgara haritalarında yürüyen, kum torbalarının arkasına geçerek ve bazen harçlarla havaya uçuran küçük piksel askerleri var. İlk görev sizi doğrudan içine atıyor: Birimleri tek tek hareket ettiriyorsunuz, hangi adamların ilerlemesi gerektiğini ve kimin bir tüfekle asılı kalmasını daha iyi anlıyorsunuz. Sprite'lar tıknaz ve tatmin edici, patlamalar küçük duman bulutları bırakıyor ve evet, muhtemelen ilk başta sinsi bir düşmana birkaç adam kaybedeceksiniz.

Sevdiğim şey, bir pusu tüm planınızı mahvedene kadar ne kadar basit görünüyor. Fantezi hile yok - sadece konumlandırma, zamanlama ve biraz şans. Müzik de klasik GBA Warble, tüm gergin trompetler ve davul ruloları var. Bir öğleden sonra küçük bir ordu adamını bir masanın etrafına hareket ettirdiyseniz, bu böyle hissediyor, ancak düşman sol kanadınızı ezmeye başladığında daha fazla "oh bok" anlarla.

Şimdiye kadarki en derin strateji oyunu değil, ancak el tipi bir başlık için, görevleri yeniden denemenize devam etmek için yeterli ısırık var. Sonunda altı denemeden sonra görev 3'te o keskin nişancı yuvasını çıkarmanın rahatlığını hala hatırlıyorum.