Game Boy'daki küçük askerler, teknik olarak sadece küçük spriteleri hareket ettirdiğinizi unutmanızı sağlayan garip küçük mücevherlerden biridir. İlk bakışta, oyuncak askerler onu dışarı çıkarıyor, ancak aslında alevli adamınızı doğrudan yıpranmaya veya keskin nişancılarla takılıp takılmamayı bulmak gibi - kaputun altında sinsi bir strateji var. Görevler basit olarak başlar (çoğunlukla "diğer adamları vur"), ancak birimlere düştüğünüzde daha sonraki seviyeler şaşırtıcı derecede gerilir ve düşman yeniden doğmaya devam eder.

Sevdiğim şey, her asker tipinin aslında nasıl farklı hissettiğidir - komandolar daha hızlı hareket eder, ancak birisi üzerlerine hapşırırsa ölürken, ağır silahlar bir buzdolabı taşıyormuş gibi ilerler. Ve evet, grafikler saf Game Boy Tıknaz piksel cazibesi, ama ses efektleri mi? O küçük * pew pew * gürültü beynimde kirasız yaşıyor. Sadece derin bir savaş sim beklemeyin - piyonlar ara sıra patlarsa daha çok satranç gibidir.

Kendilerini çok ciddiye almayan retro oyunlara giriyorsanız hala devam ediyor.