Genesis'teki Shadowrun, bir şekilde hala devam ettiği bu garip, kirli küçük siberpunk RPG. Bir tabanca ve nasıl hayatta kalacağına dair belirsiz bir fikirden başka bir şey olmayan bir arka sokakta atılmaya başlıyorsunuz - bu da dürüstçe ortam için doğru hissediyor. Size vuran ilk şey atmosferdir: neon aydınlatmalı sokaklar, gölgelerde gizlenen kurumsal goons ve bu sürekli tehlike uğultusu. Bugünün standartlarına göre hoş değil, ama piksel sanatında distopik havayı çivileyen bu kaba cazibeye sahip.

Oyun, gerçek zamanlı savaş ve dönüş tabanlı hacklemenin bir karışımıdır, bu da kulağa hoş geliyor ama bir şekilde çalışıyor. Başlangıçta, kime güveneceğini anlarken daha iyi dişli veya siber yazılım için nakit para kazıyorsunuz (spoiler: neredeyse hiç kimse). Sihirli sistem ilk başta yersiz hissediyor - siberpunk bir dünyada ve sihirbazlar - ama bir ateş topunun bazı Corpo'nun güvenlik ekibine karşı ne kadar acımasız olduğunu anladıktan sonra garip bir şekilde tıklıyor.

Yerlerde sarsıntılı ve öğrenme eğrisi dik, ama onun gibi başka bir şey yok. Ya sert zıplar ya da saatlerce çirkin, büyüleyici dünyasına emilirsiniz. Hala en iyi siberpunk rpg'lerinden biri, siğiller ve hepsi.