Tamam, Rastan Conan'a benziyor, Conan gibi savaşıyor ve hatta aynı "zırha ihtiyacı olmayan barbar" vibe var - ama hayır, teknik olarak kendi adamı. Sega Master sistemindeki bu yan kaydırıcı sizi hemen kalınlığında atar: Kertenkele bir kılıç sallamak, başak tuzaklarından kaçmak ve bir tür kas bağlı akrobat gibi ipleri tırmanmak. Kontroller basittir - atlama, eğik çizgi, tekrar - bu atlamaların kesin olması gerekir, yoksa "Crom" diyebileceğinizden daha hızlı yeniden canlandırılırsınız.

Grafikler, şaşırtıcı derecede karamsar arka planlara sahip dönem için iyi (mağara seviyesinin aslında nemli, bir şekilde nemli olduğunu). Müzik? Saf 80'lerin synth fantezi - ya 10 dakika sonra onu seveceksiniz ya da susturacaksınız. Adil uyarı: Çiviler kadar zor, ama bu tatmin edici "bir tane daha dene" yolunda. Sadece derin bir hikaye beklemeyin - Rastan burada bir şeyleri vurmak, şiir okumak değil.