Ranger X, neden daha popüler olmadığını merak eden Genesis oyunlarından biridir. Mega adamın ve yol döküntüsünün kutsal olmayan bir füzyonu gibi, bir makine takımına dönüşen bu kaygan dönüşümlü motosikletle başlıyorsunuz. Kontrollerin alışması bir dakikanızı alır (çizginizi şarj etmek için tutun, havaya uçmak için dokunun), ancak tıkladıktan sonra, uzaylı dronlarını tatmin edici derecede tıknaz patlamalarla patlatan seviyelerde sıkıştırırsınız.

Gerçekten göze çarpan şey, oyunun size nasıl yeni mekanik atmaya devam ettiği. Bir dakika mekanikten pilotluk yapıyorsunuz, daha sonra ikinci denetleyici bağlantı noktası ile ayrı ayrı küçük bir drone arkadaşını kontrol ediyorsunuz (garip flex, ama tamam). Piksel sanatı da devam eder - özellikle enerji kılıcınızın sallandığında tüm koridorları aydınlatma şekli.

Patron kavgaları, deseni anlamadan önce çok öldüğünüz klasik 90'larda acımasızdır. 3. Aşama'daki yüzen beyin şey hala bana kabuslar veriyor. Eğer koşu ve silahları bir bükülme ile kazarsanız, bu, genesis için toz haline getirmeye değer.