GBA'daki Megaman & Bass, aslında oynayana kadar basit görünen oyunlardan biridir. Megaman (klasik, güvenilir) veya bas (daha hızlı, daha karmaşık) arasında seçim yapıyorsunuz ve hemen ne kadar farklı hissettiklerini fark ediyorsunuz - Bass diyagonal olarak patlayıp nişan alabilir, ancak çekimleri daha zayıf. Önce Megaman ile gittim ve 3. Aşama tarafından pişman oldum.

Seviyeler o klasik megaman yolunda acımasız - senemler hiçbir yerden çıkmıyor, platformlar sizin altında parçalanıyor ve patron kavga mı? Beni başlatma bile. Buradaki robot ustaları, dizideki en zorlulardan bazıları, özellikle Dynamo Man'ın kaybolan bloklarla sahnesi. Müzik o gevrek GBA sesine sahip, bir şekilde ölmeyi 20 kat daha az sinir bozucu hale getiren tüm yüksek enerjili ritimler.

Sadece nostalji yem değil. Seviye tasarımı sizi sadece spam çekimleri değil, kalıpları öğrenmeye zorlar. Kayan bölümlerle bu buz aşaması? Saf kötülük. Ama sonunda bir patronu yendiğinde ve silahlarını çaldığınızda, bu çok tatmin edici. Sadece GBA'nızı atma.