Luigi'nin intikam etkileşimi temelde Luigi nihayet çekildiğinde olan şeydir. Mario'ya artık ikinci bir keman yok - bu sefer kan için dışarı çıkıyor. O klasik Super Mario vibe var, ama bir bükülme ile: Goombas'ı durduruyorsunuz ve kabukları yeşil kaplı underdog ve adam olarak atlatıyorsunuz, iyi hissettiriyor.

Kontroller basittir - hareket etmek ve atlamak için oklar, tekmelemek için değişir (ancak sadece o sinsi üçüncü patronda). Seviyeler kısa ama tatmin edici, her biri bir patronla bitiyor, bu da kazanmak için aptalca küçük bir hile bulmanızı sağlıyor. Sanki, doğru anda ördek olmanız gerektiğini anlayana kadar onlardan biri orada duruyor. Klasik Nintendo saçmalık.

Derin değil, ama Luigi'nin tam öfke moduna gitmesini izlemek için garip bir katartik var. Sadece bir başyapıt beklemeyin - sonuçta bu bir flaş oyunu. Yine de, Luigi'nin merkez sahne almasını görmek istediyseniz (ve belki bir ya da iki koopa punt), bu sizin şansınız.