Lego DS'deki Yüzüklerin Efendisi temelde tüm üçlemesi küçük bir kartuşa tıkanmış ve bir şekilde çalışıyor. Shire'da başlıyorsunuz, saplamalar için varilleri parçalıyorsunuz (elbette Lego Frodo'nun paraya ihtiyacı olduğu için) ve çok uzun zaman önce küçük bulmacaları çözmek için tüm arkadaşlık arasında takas yapıyorsunuz - Gimli kayaları parçalar, Legolas fantezi okçuluk hileleri ve gandalf yapar ... iyi, çoğunlukla personelini parlayan şeylerde sallar.

Cutscenes komik - filmleri sıfır diyalog, sadece homurdanma ve mumbles ile yeniden anlatıyorlar ve Boromir'in ölüm sahnesi küçük bir plastik adam olduğunda bir şekilde daha zorlaşıyor. Savaş basit ama tatmin edici, özellikle Sauron gibi karakterlerin kilidini açtığınızda ve sadece Mordor Wrecking Orcs'un etrafında durduğunuzda. Benim tek tutuşum? DS versiyonu konsollardan bazı şeyler keser, ancak her seferinde Orta Dünya'nın bir LEGO köprüsünü yeniden inşa etmek hala garip bir şekilde bağımlılık yapar.