Game Boy'daki Kesamaru, bir şekilde sizinle yapışan garip küçük taşlardan biri. Fark ettiğiniz ilk şey tıknaz piksel sanatı - parlak renkler, basit spriteler, ancak bu garip büyüleyici kişiliğe sahip. Müzik, sadece birkaç dakika sonra kafanıza sıkışmış olan klasik bip-bloop enerjisine sahip.

Oyun platform ve bulmacaların bir karışımıdır, ancak beklediğiniz şekilde değil. Sadece düşmanlara atlamakla kalmıyorsunuz - blokları itiyorsunuz, tuzaklardan kaçıyorsunuz, oyunun size anlatmadığı garip hileyi tespit edene kadar imkansız görünen engelleri nasıl geçeceğinizi anlıyorsunuz. İlk başta, aynı başak çukuruna tekrar tekrar ölmeye devam ettim, ancak tıkladıktan sonra çok tatmin edici geliyor.

Süper uzun değil, ama seviyelerde şaşırtıcı miktarda çeşitlilik var. Bazıları saf platform kaos, diğerleri sizi durdurup düşündürüyor. Ve evet, o eski okul zorluğu var-burada elle tutulmuyor. Game Boy dönemi tuhaflıkları için yumuşak bir noktanız varsa, bu bir oyuna değer.