Pekala, bu yüzden Genesis'teki Herkül II, Cumartesi sabahları için yapılmış gibi hissettiren eski okul platformlarından biridir-klasik 90'ların yolunda büyük, cesur ve biraz janky. Temelde Herkül olarak oynuyorsunuz, ancak Disney versiyonu değil - bu adamın hepsi kas ve şarkı söylemiyor. Oyun sizi bu tıknaz, renkli spritelerle doğrudan antik Yunanistan'a atıyor ve hemen çukurların üzerinden atlıyorsunuz, vazoları parçalıyorsunuz (neden bu kadar çok vazo var?) Ve kulübünüzle mitolojik canavarları tıkıyor.

Kontroller alışmak için bir saniye sürüyor - anında bu sandaletleri buz üzerinde giyiyormuş gibi hareket ediyor - ancak saldırıları için zamanlamayı anladıktan sonra garip bir şekilde tatmin edici. Film müziği, birisi klavyeli bir lir yeniden karıştırmış gibi Synth-y Sega vibe var. Ve evet, zor. Özellikle patronlara karşı çok öleceksiniz, ancak itmek istemenizi sağlayan tüm "kahramanca denemelere" eğilimi hakkında bir şey var. Bu dönem için nostaljiniz varsa veya sadece Yunan mitolojisini tıknaz cazibenin bir tarafı ile seviyorsanız, sağlam bir zaman.