SNES'deki Final Fantasy IV, sadece sizinle yapışan oyunlardan biri. En başından beri, ihanet, kurtuluş ve hava gemilerinin bu vahşi karışımına atıldınız - klasik final fantezi şeyler, ancak önceki girişlerden çok daha yoğun. Karakterler aslında insanlar gibi hissediyor, sadece parti yuvaları değil. Cecil'in bütün Kara Şövalyeden Paladin Ark? Hala sert vuruyor.

Aktif zaman savaş sistemi kavgaları çabuk tutar - dönüşler için beklemez, sadece hızlı kararlar ve bu küçük göstergelerin doldurulmasını izlemez. Bazı zorluk sivri uçları acımasızdır (size bakıyorum, Mist Dragon), ancak kaybetmenin sadece öğütme yerine tüm stratejinizi yeniden düşündüğü bir oyundur. Ve bu film müziği? Uematsu en iyisi.

Sadece modern RPG'ler oynadıysanız, piksel sanatı ve basit menüler tarihli hissedebilir, ancak bunun bir klasik olarak görülmesinin bir nedeni var. Devam ediyor.