SNES'teki solucan Jim 2 saf, filtrelenmemiş kaos - mümkün olan en iyi şekilde. Çok fazla kahve içen biri tarafından tasarlanmış gibi hissettiren seviyelerde zıplarken garip bir şekilde adlandırılmış düşmanlarla (cidden, bu şeyler kimin ortaya çıkardığını) patlatmaya başlıyorsunuz. Bir dakika, bir hurdalıktan platform yapıyorsunuz, bir sonraki sıfır yerçekimi balonunda veya bir roket ineği sürüyorsunuz. Evet, bu oluyor.

Kontroller alışmak için bir saniye sürüyor - JIM'in solucanı gövdesi bir erişte gibi etrafta dolaşıyor - ancak tıkladıktan sonra, kendinizi boşluklara fırlatacak ve kötü adamları stille başa çıkaracaksınız. Film müziği de tokatlar - bu korkak bas hatları kafanızda olması gerekenden daha uzun sürer. Sadece çok rahat olmayın; Zorluk, özellikle oyun aniden ritim tabanlı bir randevu sim'e dönüştüğünde, ilk birkaç seviyeden sonra sert bir şekilde artıyor. Hayır, şaka yapmıyorum.

Birincisini beğendiyseniz, bu her şeyi 11'e kadar kranklıyor. Saçma, sinir bozucu ve 30 yıl sonra hala komik.